قرآن

قرآن مثل بعضی کتاب های مذهبی نیست که یک سلسله مسائل رمز آسا درمورد خدا وخلقت وتکوین مطرح میشود وحداکثر یک سلسه اندرزهای ساده اخلاقی هم ضمیمه کرده باشد وبس .

به طوری که مومئن ناچار باشد دستور های واندیشه ها را از منابع دیگر اخذ کند قرآن اصول معتقدات  و افکار و اندیشه ها یی را که برای انسان به عنوان یک موجود(( با ایمان ))و صالح عقیده لازم وضروری است و همچنین اصول تربیت واخلاق و نظامات اجتماعی وخانوادگی را بیان میکند وتنها توضیح وتفسیر و تشریح و احیاناْ اجتهاد وتطبیق اصول بر فروغ را به عهده سنت ویا بر عهده اجتهاد گذاشته است این است که استفاده از هر منبع دیگر موقوف به شناخت قبلی قرآن است قرآن مقیاس ومعیار همه منابع دیگر است ما حدیث وسنت را باید با معیار قرآن بسنجیم تا اگر با  قرآن مطابق بود بپذیریم و اگر نه نپزیریم)).